Eind jaren ’60 van de negentiende eeuw laat de Staat een geheel nieuw standaardontwerp voor stationsgebouwen van de derde klasse ontwerpen. De gebouwen zijn opnieuw symmetrisch met een hoog middendeel en lage zijvleugels. De hoeken van het naar voren staande middendeel zijn afgeschuind. Het nieuwe ontwerp is rijker versierd dan het oude. De tien stationsgebouwen van het type komen langs de staatslijnen in Noord-Holland, Groningen en Drenthe. De HSM neemt in november 1869 op de dorpsgrens tussen Koog aan de Zaan en Zaandijk aan Staatslijn K het station Koog-Zaandijk in gebruik.
Bij de elektrificatie van de Zaanlijn en de aanleg van de provinciale weg tussen Zaandam en Castricum, parallel aan de spoorlijn, zijn meteen diverse stations van een nieuw stationsgebouw en een ruim eilandperron voorzien. Zo is in 1930 is het stationsgebouw van Koog-Zaandijk vervangen door een strak ontwerp met een opvallend hoog puntdak. Het moderne gebouw bestaat uit een hoog, symmetrisch middendeel en twee verschillende lagere zijvleugels. Op het gedeeltelijk overdekte eilandperron komen twee eenvoudige gebouwen met een houten skelet, opgevuld met baksteen.
Bij de uitbreiding van de provinciale weg staan de stationsgebouwen opnieuw in de weg en worden ze in de jaren ’70 in zowel Krommenie-Assendelft, Wormerveer als Koog-Zaandijk alweer gesloopt. Zo verdwijnt het relatief nieuwe stationsgebouw van Koog-Zaandijk in 1976. De stationsvoorzieningen komen in de gebouwen op het eilandperron. Onder de provinciale weg komt een tunnel met aan de overzijde van de weg een eenvoudige toegang. Ook aan de andere zijde van het spoor komt een toegang tot de tunnel. In 2014 zijn hier liften aan toegevoegd. Vanwege de komst van de vele internationale toeristen naar het station krijgt het in december 2016 de naam Zaandijk Zaanse Schans.
Op de foto boven dit artikel de oostelijke entree van station Zaandijk Zaanse Schans op 22 september 2019.
