Winterswijk

De Nederlandsch-Westfaalsche Spoorweg-Maatschappij neemt in juli 1878 het traject Zutphen – Winterswijk van de lijn naar Gelsenkirchen in gebruik. Winterswijk krijgt als grensstation in tegenstelling tot de overige plaatsen langs de lijn geen standaard stationsgebouw. Het unieke ontwerp kent een hoog middendeel en aan beide zijden een lange lage vleugel. Beide vleugels hebben een eindgebouwtje met puntdak dat haaks op de vleugels staat. Het perron dat aan het stationsgebouw grenst, krijgt over de gehele breedte van het gebouw een luifel.

Met het oog op de komst van bureaus van Rijksbelastingen en kantoren van de HSM is het stationsgebouw van Winterswijk in 1917 aanzienlijk vergroot. De linkervleugel en het eindgebouwtje maken plaats voor een hoog gebouw dat naadloos aansluit op het hoge middendeel van het oorspronkelijke stationsgebouw.

Ondanks het verdwijnen van het grootste deel van de treinverbindingen en stationsfuncties en de sloopplannen van NS begin jaren ’80, blijft het stationsgebouw in zijn geheel bewaard. De rest van het imposante emplacement is de afgelopen decennia grondig opgeruimd. Alleen het voormalige stationsgebouw van de GOLS, dat min of meer tegenover het station van de NWS staat, is nog aanwezig.