Station Vierlingsbeek op 26 augustus 2017.
Station Vierlingsbeek
Vlb
Opening: 1 juni 1883
 
Spoorlijn(en): Nijmegen – Venlo km 48,5
Links: Sporenplan  
  NS Stationsinfo  

Bij de tweede en derde aanlegperiode van de aanleg van spoorwegen door de Staat, wordt net als bij de eerste Staatsaanleg bij de bouw van de stationsgebouwen weer gebruik gemaakt van een aantal standaardontwerpen. De nieuwe gebouwen zijn minder streng, vaak asymmetrisch en levendig versierd. In navolging van het stationsgebouw van Hemmen-Dodewaard laten de Staatsspoorwegen langs de lijnen Amersfoort – Kesteren – Nijmegen, Nijmegen – Venlo en Zaandam – Enkhuizen in een periode van vier jaar maar liefst 17 stationsgebouwen in negen varianten van het ontwerp van ‘Hemmen’ bouwen.

In juni 1883 nemen de Staatsspoorwegen de spoorlijn Nijmegen – Venlo in gebruik. Cuijk, Grubbenvorst-Lottum, Mook, Meerlo-Tienray en Vierlingsbeek krijgen hierbij een stationsgebouw van exact hetzelfde ontwerp. Het asymmetrische gebouw heeft een hoog deel dat samen met de korte rechter zijvleugel als woning dient. Het middendeel krijgt een trapgevel. Rechts van het middendeel komt een portiek met een stenen trap die toegang biedt tot de woning. In het brede lage deel aan de linkerzijde bevindt zich de hoofdingang en de stationshal met wachtkwamers. Het dak van het gebouw is gedekt met blauwe en rode Echtse pannen die in figuren zijn gelegd. Op het dak staan verschillende rijkversierde schoorstenen. Langs een deel van het gebouw komt een kleine perronkap. Rond 1900 maakt de trapgevel plaats voor een eenvoudige puntgevel. Om de treindienst op de Maaslijn te versnellen sluit NS het station in 1938 samen met drie andere stations voor het reizigersvervoer. In 1940 is het station echter alweer heropend.

In september 1944 is het stationsgebouw tijdens oorlogshandelingen compleet vernield. Na de oorlog krijgt Vierlingsbeek een betonnen noodgebouwtje voor de kaartverkoop en de bediening van de wissels en overwegen. In 1956 is het vervangende stationsgebouw gereed. Het nieuwe gebouw is de eerste van een standaardtype haltegebouw dat de daaropvolgende tien jaar in nog vijftien plaatsen in verschillende varianten verschijnt. De zogenaamde tweekamerbungalow bestaat uit een betonskelet, opgevuld met stalen ramen en gele strengpersssteen. Het dak doet aan alle zijden ook dienst als luifel. Het haltegebouw krijgt de gebruikelijke voorzieningen als een loket en wachtruimte en enkele dienstruimten. In 1997 staakt NS de kaartverkoop op het station. Zeven jaar later is het eerste haltegebouw van het type ‘Vierlingsbeek’ gesloopt.