In 1863 opent de Nederlandsche Centraal Spoorweg Maatschappij tegelijkertijd met het eerste gedeelte van de Centraalspoorweg op vijf kilometer van Elburg en tien kilometer van Epe het station Elburg-Epe. Het stationsgebouw is van het standaardtype tweede klasse van de NCS. Het hoge rechthoekige gebouw is symmetrisch en heeft twee volledige verdiepingen. Het middendeel staat zowel aan de straat- als de perronzijde naar voren. Aan de perronzijde heeft het middendeel bovendien een puntgevel. In 1888 krijgt Epe een eigen station aan de lijn tussen Apeldoorn en Hattem en wordt het station aan de Centraalspoorweg hernoemd in Elburg-Oldenbroek.
In 1903 is het station uitgebreid met twee lage zijvleugels. In de korte linkervleugel komt een goederenloods en in de langere vleugel aan de rechterzijde van het gebouw komt een wachtkamer derde klasse. In 1914 krijgt het station de naam Legerplaats Oldenbroek. In 1963 krijgt het station opnieuw een andere naam. Vanaf mei dat jaar staat het als ’t Harde in het Spoorboekje.
Begin jaren ’70 is het overpad tussen de perrons vervangen door een eenvoudig tunneltje. In 1980 komt bij de ingang van de tunnel een eenvoudig ontvangstgebouw met loketten en wachtruimte. Het vierkante gebouwtje krijgt afgeschuinde daken om zo aan te sluiten op de landelijke omgeving van het station. Na de ingebruikname van het nieuwe gebouw is het oude stationsgebouw gesloopt. In 2006 is ook het nieuwe stationsgebouw gesloopt en blijven er enkele wachtruimtes over.
Op de foto boven dit artikel station ’t Harde op 17 mei 2014.
