In 1863 laten de Staatsspoorwegen in Goes een standaard stationsgebouw neerzetten. Het gebouw is in oktober 1867, tegelijkertijd met het baanvak Bergen op Zoom – Goes van de Zeeuwse Lijn, in gebruik genomen. Goes krijgt als enige plaats aan de spoorlijn een standaard stationsgebouw van het type vierde klasse. Het symmetrische rechthoekige gebouw kent een enigszins hoger middendeel met een puntgevel aan zowel straat- als perronzijde.
Net als een groot aantal soortgelijke zogenaamde Waterstaatstations is ook het stationsgebouw van Goes in de loop der jaren vergroot. Al in 1873 verschijnt aan beide zijden van het gebouw een grote wachtkamer met een vierkante plattegrond en een afgeplat schilddak. De wachtkamers staan aan de straatzijde opvallend ver naar voren. In 1902 wordt de rechter vleugel verdubbeld.
In 1972 neemt NS tussen het gebouw en het eilandperron een nieuwe reizigerstunnel in gebruik. Acht jaar later is het stationsgebouw gesloopt om plaats te maken voor een nieuw multifunctioneel gebouwencomplex van NS en PTT. Het nagenoeg symmetrische gebouw is maar liefst 130 meter lang en bestaat voornamelijk uit een betonskelet met gesloten, gemetselde muurvlakken met aluminium puien verschillende kleuren. Aan de westzijde komt, in aansluiting op de reizigerstunnel op de begane grond een eenvoudige stationshal met enkele voorzieningen als loketten en een stationsrestauratie. Aan de oostzijde komt onder andere een postkantoor en een sorteercentrum. Op de eerste en tweede verdieping komen verhuurbare kantoorlagen. Onder het gebouw komt een fietsenstalling. Het nieuwe stationsgebouw is in 1982 gereed. Op het eilandperron blijft de oude perronkap bewaard.
In 2002 is de reizigerstunnel doorgetrokken naar de andere zijde van het inmiddels aanzienlijk vereenvoudigde emplacement.
Op de foto boven dit artikel de perronzijde van het stationsgebouw van Goes op 26 mei 2022.