In de jaren ’50 van de negentiende eeuw ontstaan grootse plannen voor de aanleg van een spoorlijn tussen Parijs en Hamburg. Om de zogenaamde Paris-Hamburger Bahn zo kort mogelijk te maken, loopt de geplande verbinding over Belgisch en Nederlands grondgebied. In Venlo is een groot grensstation gepland. Verschillende ontwikkelingen zorgen ervoor dat de spoorlijn tussen Venlo en Hamburg pas veel later tot stand komt en het doorgaande internationale treinverkeer al via andere routes gaat. Het grensoverschrijdende baanvak tussen Venlo en Straelen kent hierdoor al vanaf het begin amper vervoer en is na de sluiting in de Tweede Wereldoorlog niet meer in gebruik genomen.
In december 1874 neemt de Cöln-Mindener Eisenbahn-Gesellschaft tussen het Duitse Büdderich en Venlo het laatste deel van de Hamburg-Venloer Bahn in gebruik. Tijdens de aanleg is het nog de bedoeling om ten oosten van het Venlose station van de Staatsspoorwegen een compleet nieuw grensstation te bouwen. Wanneer de laatste etappe van de geplande spoorwegverbinding tussen Parijs en Hamburg gereed is, maken de doorgaande internationale treinen tussen beide steden al jarenlang gebruik van een snellere route via Luik en Keulen. Een nieuw hoofdstation in Venlo is hiermee van de baan. Wel bouwt de CME een flink goederenstation naast het bestaande station van de SS. Naast een flink aantal sporen heeft het emplacement Venlo Ost onder andere een douane- en goederenloods, een locomotiefloods en een wagenwerkplaats. Ook is een aantal dienstwoningen gebouwd.
In de jaren ’20 gaat het emplacement Venlo Ost over naar de Staatsspoorwegen. Hierbij zijn overbodige sporen al snel opgebroken. Vrijwel direct na het beëindigen van het vervoer naar Straelen zijn ook de resterende sporen opgebroken alle bijbehorende gebouwen worden gesloopt. Het enorme terrein is hierna vrijwel compleet ingericht als stadspark en nog altijd als zodanig in gebruik. In tegenstelling tot parken die vooral sinds de 21e eeuw op soortgelijke terreinen zijn ontwikkeld, zijn de sporen van het emplacement bij de aanleg van het Julianapark grondig uitgewist. Van de spoorweggeschiedenis is niets meer terug te vinden. Alleen de contouren herinneren nog aan de omvang van het terrein.
Op de kaarten hieronder station Venlo Ost in het midden en het station van de Staatsspoorwegen ten zuiden daarvan rond 1930. Begin jaren ’50 is station Venlo omgevormd tot stadspark en komt het nieuwe station van Venlo een stukje noordelijker te liggen. De tweede kaart laat de situatie rond 2020 zien.
Op de afdeling hierboven de zuidzijde van het Venlose Julianapark op 30 april 2023. Hier zijn enkele gebouwen neergezet, waaronder Foodhall Mout die links in beeld te zien is. Het is niet bekend of de bakstenen op de voorgrond en elders op het gedeeltelijk afgegraven terrein van de originele bouwwerken van het vroegere spoorwegemplacement afkomstig zijn.
Op de afbeelding hierboven het Venlose Julianapark, gezien richting Duitsland. Het grasveld laat duidelijk de breedte van het voormalige emplacement zien. Venlo, 30 april 2023.